Choroby przenoszone drogą płciową

Choroby przenoszone drogą płciową

Do chorób przenoszonych drogą płciową zaliczamy:

drożdżyce skóry i błon śluzowych
Zmiany chorobowe skóry, paznokci i błon śluzowych wywołane zakażeniem Candida albicans. Są to najczęściej :
1) na skórze –wyprzenie drożdżakowe,
2) kandydoza paznokci i wałów paznokciowych,
3) na błonach śluzowych pleśniawki, zapalenie drożdżakowe sromu. Inne postaci są rzadsze.

kiła

Kiła wywoływana jest przez krętek blady wykryty w 1905 roku. W zależności od sposobu zakażenia wyrówżnia się kiłę wrodzoną i nabytą.

- Kiła wrodzona jest wynikiem zakażenia wewnątrzmacicznego a zależności od okresu ujawnienia objawów została podzielona na wczesną i późną.
Objawy kiły wrodzonej wczesnej ujawniają się do 3 m.ż.i są odpowiednikami kiły nabytej II okresu. Na skórze występują plamy typu kawa z mlekiem, dochodzi do łysienia, na stopach widoczne są osutki plamiste, grudkowe, krostkowe i pęcherzowe. Występuje martwica nasad kości długich lub ich oddzielanie. Charakterystyczne są promieniste blizny Parrota wokół ust.
W kile wrodzonej późnej objawy ujawniają się pomiędzy 8-14 r.ż. Widoczne są zmiany wytwórcze (szablaste podudzia oraz nawarstwienia okostnej na czaszce) oraz wytwórczo- destrukcyjne (nos lornetkowaty lub siodełkowaty, zmiany stawów, czoło olimpijskie, czaszka kwadratowa, zmiany kształtów zębów)
- Kiła nabyta jest następstwem zakażenia najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych.

W kile nabytej wyróżnia się trzy okresy rozwoju:
I okres - kiła pierwszorzędowa
Krętki przechodzą do naczyń chłonnych już w pół godziny od zakażenia, co stopniowo przestraja organizm – pojawia się ogólne osłabienie, stany podgorączkowe, nocne bóle kostne. Po 3 tygodniach widoczny jest objaw pierwotny, a po 8 tygodniach zmiany są widoczne w węzłach chłonnych. Około 9 tygodnia mogą się pojawić objawy pseudogrypowe - bóle głowy, nudności, uczucie ogólnego rozbicia (mogą one świadczyć o zajęciu przez krętki płynu mózgowo-rdzeniowego).
W 9 tygodniu od zakażenia rozpoczyna się kiła II rzędowa.

Kiła I okresu - objaw pierwotny
To pojedyncza zmiana o średnicy kilku- do kilkanastu mm. Jest okrągła lub owalna, niebolesna i bez cech zapalnych. Ma gładkie dobrze odgraniczone brzegi i równe, płaskie, gładkie, lśniące dno, które pokryte jest surowiczą lub ropną wydzieliną. Jej podstawa jest chrząstkowato nacieczona. Zmiana ustępuje samoistnie po 2-6 tygodniach bez pozostawienia blizny.
Kiła I okresu - węzły chłonne

Węzły chłonne są niebolesne, powiększone, twarde, sprężyste i nie ulegają rozpadowi. Nie łączą się w pakiety i są przesuwalne względem niezmienionej skóry. Po kilku dniach zaczynają powiększać się okoliczne węzły chłonne.

Kiła drugorzędowa
We wczesnej kile drugorzędowej po bokach tułowia i na kończynach od strony zginaczy występują symetryczne wysiewy drobnych, jednakowych, gęsto usianych zmian plamistych lub grudkowych. Zmiany ustępują bez pozostawienia blizn po 2-3 tygodniach.
Po tych objawach w rozwoju choroby dochodzi do coraz dłuższych okresów bezobjawowych i coraz krótszych objawowych. W kolejnych wysiewach wykwity zmieniają się z plam poprzez grudki aż w krosty. Plamy są początkowo bardziej czerwone i równej wielkości, zajmują stopniowo całe ciało. Kolejnym nawrotom towarzyszą wielopostaciowe wykwity grupujące się i szerzące się obwodowo. Ustępują bez śladu lub pozostawiają blizny. Grudki mogą ulegać przerostowi lub rozpadowi, pokrywać się strupami, ustępują bez śladu lub pozostawiają bliznę. W postępującej kile zmiany chorobowe obejmują skórę, przydatki, błonę śluzową i narządy wewnętrzne (więcej: Zmiany chorobowe w kile drugorzędowej) : Na skórze występują osutki grudkowe łuszczycowate lub liszajowate i wrzodziejące. Poniżej linii włosów zmiany grudkowe tworzą tzw. Corona Veneris. W fałdach skórnych występują lepierze płaskie – sączące, przerośnięte, brodawkowate grudki na nacieczonej podstawie. Mogą pokrywać się strupami, ustępują z bliznowaceniem.
Osutki krostkowe mają trzy postaci trądzikową, ospowatą i niesztowicową.
Na błonach śluzowych występują zmętniałe wykwity plamiste przechodzące w nadżerki. Zajęcie strun głosowych objawia się chrypką. Występuje bielactwo kiłowe (objaw szachownicy), łysienie kiłowe (nacieki wokół mieszków) oraz zmiany wału paznokciowego. Zmiany narządowe objawiają się osteoporozą, bólami i zapaleniem stawów.

Kiła III okresu (późna)
Występują czerwonobrunatne guzki zajmujące głębsze warstwy skóry. Są niebolesne, szerzą się obwodowo, mają tendencję do rozpadu i z pozostawiają blizny. Drugim typem zmian są kilaki, czyli guzki z tkanki podskórnej, okostnej, mięśni. Początkowo są twarde naciek (wokół naczynia tętniczego). Stopniowo dochodzi do rozmiękania a w części centralnej pojawia się kleista krwista wydzielina – tworzy się owrzodzenie. Stopniowo zmiany obejmują język, podniebienie, kości i stawy, narządy wewnętrzne, układ krążenia i nerwowy.
Mogą wstąpić zaburzenia psychiczne, drżenie włókienkowe, twarz maskowata, zaburzenia mowy i pisania.

kłykciny kończyste
Kłykciny kończyste to brodawki śluzówek - wilgotne, małe twory lub guzki. Przy nasilonych zmianach uszypułowane wykwity doprowadzają do kalafiorowatych przerostów. Powodują bolesność, pieczenie i cuchnące upławy. Występują głównie w okolicach narządów płciowych.

Leczenie
- odparowanie laserem chirurgicznym CO2
- wyłyżeczkowanie po zamrożeniu chlorkiem etylu
- elektrokoagulacja
metoda leczenia przy użyciu prądu wysokiej częstotliwości. Polega na ścinaniu białka żywych tkanek ustroju. Elektrokoagulację stosuje się tylko w przypadkach jednoznacznie zdiagnozowanych pod względem klinicznym, ponieważ po zabiegu zmiana skórna zostaje zniszczona i nie można jej poddać dalszym badaniom.
- kriochirurgia
- niszczenie płynami żrącymi (np. podofiliną)
Podofilina Jest to substancja czynna z korzeni berberysu w 20-30 procentowym roztworze. Leczenie Podofiliną doprowadza do silnego podrażnienia i stanu zapalnego, a w końcu do obumarcia komórek, które tworzą kłykciny.

nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU)
Nierzeżączkowe zapalenia mogą być wywoływane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplazma urealiticum, Trichomonas vaginalis (zakażenie rzęsistkiem pochwowym) oraz inne bakterie a także wirusy i drożdże. Okres wylęgania NGU wynosi 3-7 tygodni. Rozpoznanie prowadzi się po wykluczeniu rzeżączki i rzęsistka, wykluczeniu picia alkoholu w przeddzień badania oraz wenerofobii i hipohondrii.
Objawy u mężczyzn to wyciek z cewki moczowej, wyciek połączony z dyzurią lub wyłącznie dyzuria. U kobiet może występować zapalenie macicy z wysoką temperaturą i krwawieniem, ostre zapalenie przydatków oraz zapalenie otrzewnej.

zakażenie rzęsistkiem pochwowym
Zarówno u kobiet jak i u mężczyzn zakażenie może przebiegać bezobjawowo. Częściej jednak u kobiet występuje ostre zapalenie pochwy i sromu, którym towarzyszy obfita, żółta, pienista wydzielina o przykrym zapachu. W obrębie warg sromowych mogą występować wyprzenia. U mężczyzn stwierdza się zapalenie cewki moczowej, gruczołu krokowego i najądrza.

opryszczka narządów płciowych
Opryszczka spowodowana wirusem Herpes genitalis czyli Typu 2. Pęcherzyki pojawiają się w okolicy narządów płciowych i na pośladkach. Zakaźna jest tylko wtedy, gdy pękająpęcherzyki i znajdujacy się w nich płyn wydostaje się na zewnątrz.

rzeżączka
Postać ostra rzeżączki u mężczyzn cechuje się uczuciem pieczenia w cewce moczowej (więcej), postać przewlekła jest następstwem zaniedbań w leczeniu postaci ostrej. Rzeżączka odbytnicy u mężczyzn jest następstwem przejścia zakażenia lub kontaktów homoseksualnych.
Rzeżączka ostra rzeżączki u kobiet w około 30% nie budzi podejrzeń i jest najczęściej diagnozowana dopiero w postaci powikłanej (więcej). Rzeżączka odbytnicy kobiet jest następstwem przejścia zakażenia lub kontaktów homoseksualnych.
U obu płci w wyniku braku leczenia zmiany zapalne mogą objąć naczyniówkę oka, stawy, opony mózgowe, serce aż do posocznicy ze zmianami skórnymi.

(Ostra rzeżączka mężczyzn)
Choroba wylęga się w ciągu 2-5 dni. W obrębie ujścia zewnętrznego cewki występuje zaczerwienienie i obrzęk oraz obfita ropna wydzielina. Szerzeniu zakażenia i powstaniu powikłań sprzyjają picie alkoholu, podniecenie i stosunki płciowe, wysiłek fizyczny, jazda konna, rowerem i motocyklem. Istotnym czynnikiem jest lekceważenie choroby, nie podjęcie leczenia lub jego nieregularność.

(Rzeżączka przewlekła u mężczyzn)
jest następstwem zaniedbań leczenia w okresie ostrym choroby. Może także wynikać z oporności na leczenie lub niedostosowania dawkowania leków. Czasem objawy rzeżączki ostrej są słabo nasilone i nie wzbudzają zaniepokojenia.

(Rzeżączka odbytnicy u mężczyzn)
Oprócz stosunków homoseksualnych przyczyną tego typu rzeżączki może być przebicie do odbytnicy rzeżączkowego ropnia gruczołu krokowego. Choroba cechuje się bolesnymi stolcami, pieczeniem i bólem odbytu oraz uczuciem parcia na stolec.

(Rzeżączka u kobiet)
Okres wylęgania u kobiet jest dłuższy i najczęściej jest rozpoznawana w okresie powikłań. Występuje zapalenie cewki moczowej i zapalenie rzeżączkowe szyjki macicy. Niektóre z kobiet dowiadują się o chorobie od swoich partnerów.

(Powikłania rzeżączki u kobiet)
W postaci przewlekłej dołączają się liczne powikłania jak zakażenie gruczołów Skene’a i Bartolina, zapalenie rzeżączkowe macicy, zapalenie lub ropień jajowodu, zapalenie otrzewnej oraz przewlekłe zapalenie przydatków

(Rzeżączka odbytnicy u kobiet)
Jest następstwem spływania wydzieliny z narządów rodnych lub stosunków per rectum. Cechuje się bolesnymi stolcami, pieczeniem i bólem odbytu oraz uczuciem parcia na stolec.