Oparzenia

Oparzenia
Oparzenie jest to uszkodzenie tkanki powstałe najczęściej na skutek urazu termicznego.
Rodzaje oparzeń
- oparzenie termiczne (wywołane działaniem wysokiej temperatury)
- oparzenie chemiczne (wywołane działaniem żrących srodków chemicznych)
- oparzenie promieniowaniem jonizującym (np. promieniowanie rentgenowskie)

3 stopnie oparzeń - oparzenie I stopnia – zaczerwienienie, obrzęk i bolesność skóry
- oparzenie II stopnia – pęcherze wypełnione osoczem
- oparzenia III stopnia – martwica skóry i tkanek głębszych

Choroba oparzeniowa
Oparzenia powodują zmiany ogólnoustrojowe w postaci wstrząsu wywołanego bólem, utratą osocza, utratą krwi oraz zatruciem ustroju wchłanianymi produktami rozpadu białka tkankowego.Natężenie tzw. choroby oparzeniowej jest wprost proporcjonalne do powierzchni oparzonej. Przy oparzeniu przekraczającym 9% powierzchnicałego ciała możliwedjest wystapienie szoku. Natomiast oparzenie 70% powierzchni kończy się najczęściej śmiercia. Skrajnapostacia oparzenia jest zwęglenie tkanek.

Pierwsza pomoc przy oparzeniach
- ochładzanie oparzonego miejsca przez zanurzenie w zimnej wodzie lub zastosowanie zimnych okładów
- przy oparzeniach powierzchownych zastosowanie miejscowe kortykosteroidów w maści lub sprayu
- założenie jałowego opatrunku
- podanie środków przeciwbólowych i przeciwwstrząsowych

Leczenie
Oparzenia I stopnia goją się samoistnie. W leczeniu można zastosować pędzlowanie roztworami o działaniu antyseptycznym w postaci maści, żelów i aerozolów z kortykosteroidami i antybiotykami lub opatrunkami w aerozolach.
W oparzeniach II stopnia miejsce oparzenia obmywa się roztworem fizjologicznym soli. Pęcherzy nie powinno się przecinać (chociaż zdania na ten temat są podzielone), ponieważ stanowią naturalny opatrunek biologiczny. Usuwa się jedynie strzępy rozdartych pęcherzy. Ponadto zaleca się pedzlowanie takimi samymi preparatami, jak w przypadku oparzeń I stopnia. Miejsca oparzone należy zabezpieczyć uciskowym opatrunkiem jałowym z użyciem tiulu nawazelinowanego lub tiulu z 2% maścią silikonową. Twarz i krocze pozostawia się bez opatrunku. W razie potrzeby przetacza się osocze i krew. Uzupełnia się elektrolity, podaje się antybiotyki, surowicę przeciwtężcową oraz duże ilości płynów do picia.
W oparzeniu II i III stopnia przeszczepia się wcześnie zdrowe płaty skórno-naskórkowe ewentualnie tzw. sztuczną skórę.